Μια πανίσχυρη αυτοκρατορία σε παρακμή. Τρεις άντρες που ακολουθούν το δικό τους, μοναχικό δρόμο δίχως καν να γνωρίζονται. Ο ένας μεγαλώνει μέσα σ' ένα μοναστήρι, αποκλεισμένος από τον έξω κόσμο αλλά κι από την αληθινή του φύση. Ο δεύτερος μεγαλουργεί στα πεδία των μαχών με όνομα άλλο από το αληθινό του κι ο τρίτος συνωμοτεί για τα δικά του συμφέροντα στη διεφθαρμένη Αυλή. Για να σωθεί η αυτοκρατορία, πρέπει κι οι τρεις να πετύχουν τους στόχους τους. Ταυτόχρονα... Ένα στιβαρό μυθιστόρημα επικής φαντασίας που θα συνεπάρει τους φανατικούς του είδους και όχι μόνο.

Μετά τα γεγονότα στη Χαρεόπολη, ο Σεβαστιανός, ο Αργυρός κι ο Φιλάρετος κάνουν νέα αρχή. Έχουν πια συμμάχους στο πλευρό τους και, με την ηρεμία των ημερών, ο χρόνος φαντάζει άπλετος. Όμως, πολιτικές, προσωπικές και υπερφυσικές εξελίξεις όλο περιπλέκουν τα πράγματα, ενώ κινήσεις στις σκιές δημιουργούν υποψίες για κινδύνους εκ των έσω. Δεν μπορεί να σχετίζονται όλα αυτά μεταξύ τους όπως την προηγούμενη φορά, δεν συμβαίνουν καν στο ίδιο μέρος. …εκτός κι αν είναι απειλές που αφορούν ολόκληρη τη χώρα. Η πολυαναμενόμενη συνέχεια στο Κοράκι σε άλικο φόντο, εξίσου φιλόδοξη σε σύλληψη κι εξίσου λεπτοδουλεμένη. «Οι Αιγλωείς λένε πως η πέτρα που κρύβει το φίδι πάντα αναποδογυρίζει πρώτη».

Ο πόλεμος δεν είναι πια απειλή, έχει έρθει. Όποιος μπορεί να συμμετάσχει ξεκινά για το μέτωπο. Στρατιωτικοί, μεταμφιεσμένοι μοναχοί, φαρμακοί, Γιοι της Στάχτης. Ο καθένας έχει τα δικά του όπλα να χειριστεί, τους δικούς του αντιπάλους να νικήσει, τους δικούς του φόβους να ξεπεράσει. Μα κι οι άμαχοι δίνουν τον δικό τους αγώνα, πίσω στην πατρίδα. Για να φτάσει το εκστρατευτικό σώμα στον τόπο της τελικής αναμέτρησης. Για να βγάλουν τον χειμώνα οι ξεσπιτωμένοι. Γιατί υπάρχουν και κρυφές απειλές. Κάθε νίκη κρέμεται από μια άλλη νίκη. Ή από μια θυσία. Η τριλογία των Γιων της στάχτης κλείνει με την κορύφωση των αφηγηματικών νημάτων που ξεκίνησαν στο Κοράκι σε άλικο φόντο και ξεδιπλώθηκαν στο Βέλη και κρόκινες φλόγες. «Υπήρχε ελπίδα μια μέρα η Πλάση να μην έχει πια θέση για ανθρώπους της βίας».