Η θάλασσα είναι το ζωντανό στοιχείο στα «Λόγια της Πλώρης» του Καρκαβίτσα. Η θάλασσα, με τις χαρές και τις λύπες της, τους πόθους και τους καημούς της, είναι η παντοτινή αγάπη των ναυτικών. Είναι το στοιχείο με το οποίο παλεύουν σκληρά οι θαλασσινοί για να τα βγάλουν πέρα. Και όπως είναι φυσικό, στον αγώνα αυτό άλλοτε νικούν και άλλοτε βγαίνουν ηττημένοι. Τα «Λόγια της Πλώρης» είναι ένα από τα πολυδιαβασμένα βοβλία του Καρκαβίτσα, που ξαφνιάζει με το ρεαλισμό, τη γλαφυρότητα και την παραστατικότητα των περιγραφών του. «Στα λόγια της πλώρης ο τρόπος που ο Καρκαβίτσας περιγράφει και διηγείται ναυτικές σκηνές και ιστορίες είναι απαράμιλλος. Ο κόσμος εκείνος που μέσα στα Λόγια της πλώρης κυματοδέρνεται σε τρικυμίες και σε ναυάγια, εκπλήσσει και συγκνεί εις το κατακόρυφο. Η πέννα του Καρκαβίτσα τον φέρνει τον κόσμο αυτόν, τον ανεβάζει στον αφρό των κυμάτων τόν κάνει παράδοση και θρύλο...» Μιλτιάδης
Authors
Andreas Karkavitsas Έλληνας πεζογράφος (1865-1922). Είναι ένας από τους τρεις μεγάλους εκπροσώπους της ηθογραφίας, μαζί με τους Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και Γεώργιο Βιζυηνό και ο κατ' εξοχήν εκπρόσωπος του νατουραλισμού στη νεοελληνική λογοτεχνία. Γεννήθηκε το 1865 στα Λεχαινά της Ηλείας. Έλαβε τη βασική εκπαίδευση στην ιδιαίτερη πατρίδα του, έπειτα στο γυμνάσιο της Πάτρας, και σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. (αποφοίτησε το 1888). Μεγάλη του αγάπη όμως ήταν τα ταξίδια και γι' αυτό εργάστηκε ως γιατρός σε εμπορικό πλοίο και από το 1896 κατατάχθηκε στο στρατό ως μόνιμος ανθυπίατρος. Έτσι εξασφάλισε τη δυνατότητα να ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και γνώρισε από κοντά τη ζωή των ανθρώπων που περιγράφει στο έργο του. Κατέγραφε συστηματικά τις εντυπώσεις του από τα ταξίδια και πολλές απ' αυτές εκδόθηκαν όσο ζούσε. Ήταν οπαδός της Μεγάλης Ιδέας και συμμετείχε στην "Εθνική Εταιρεία". Το 1909 συμμετείχε στο "κίνημα στο Γουδί" ως μέλος του "Στρατιωτικού Συνδέσμου" και το 1910 έγινε μέλος του "Εκπαιδευτικού Ομίλου". Πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως στρατιωτικός γιατρός και το 1916 αντιτάχθηκε στο κίνημα της "Εθνικής Αμύνης". Αυτό είχε αποτέλεσμα τον περιορισμό και την εκτόπισή του στη Μυτιλήνη και αργότερα και την αποστράτευσή του. Το 1920 επανήλθε στο στρατό αλλά δύο χρόνια μετά με αίτησή του αποστρατεύτηκε για λόγους υγείας. Πέθανε στις 22 Οκτωβρίου του 1922 στο Μαρούσι Αττικής από καρκίνο του λάρυγγα. source: http://el.wikipedia.org
Andreas Karkavitsas (Greek: Ανδρέας Καρκαβίτσας) was a Greek writer. He was born in the town of Lechaina in the modern Ilia Prefecture. He studied medicine and, as an army doctor, travelled across a great range of villages and settlements, from which he recorded traditions and legends. He died on October 22, 1922 of laryngeal cancer. Karkavitsas belongs to the literary movement of naturalism (exemplified by Émile Zola), depicts the everyday reality and life of people and society, as opposed to Romanticism and Surrealism. He was known as a talented folklorist, able to spin tales with common people's lives with strong psychological insights about them. In addition, he depicted the local customs, dialects and folktales of the settings in his stories. He was more successful as a short-story and novella writer.
