
قابوسنامه، کتابی است در اخلاق، تالیف عنصرالمعالی کیکاوسبن اسکندربن قابوسبن وشمگیربن زیار و تالیف آن به سال(۴۷۵ قمری) است ولی دکتر عبدالمجید بدوی بهدلایلی سال تألیف آن را میان سالهای (۴۵۷ - ۴۶۲)هجری قمری یاد میکند. این کتاب مکرر بهطبع رسیده، از جمله در ایران هفتبار منتشر شده که چاپ پنجم توسط استاد سعید نفیسی بهسال(۱۳۱۲ خورشیدی) طبع و چاپ ششم بهاهتمام دکتر عبدالمجید بدوی در تهران به سال (۱۳۳۵ خورشیدی) انتشار یافته و همچنین در انگلستان جزو انتشارات اوقاف گیب بهاهتمام «روبن لوی» به سال (۱۹۵۱) منتشر شده و نیز چندبار در هند انتشار یافتهاست.
Author
عنصرالمعالی کیکاووس بن اسکندر بن قابوس بن وشمگیر بن زیار از آل زیار بود. پدرانش در نواحی شمال ایران - گرگان طبرستان، گیلان و ری - سالها حکومت و امارت داشتند. خود او نیز اگر از سلطنتی باشکوه و قدرت برخوردار نبود فیالجمله دستگاهی داشت. بهرسم امیر زادگان آن عهد تربیت شده، آداب مملکتداری را فرا گرفته بود. بهعلاوه از دانشهای آن زمان و فنون و پیشههای گوناگون اطلاعاتی فراوان داشت. با بزرگان و پادشاهان آن عصر حشر و نشر کرده بود. بر این جمله تجربههای عمری دراز را - که در هنگام نوشتن قابوسنامه به شصت و سه سال بالغ شدهاست - باید افزود.