Slotdeel van een ontroerend tweeluik over de kwellingen van oorlog in een winters Russisch landschap De luitenant is dood, het lot van de gewonden is onzeker en de reserves van de barones slinken. We moeten vertrekken, maar een storm buiten verhindert dat. Niet iedereen zal levend uit dit moeras komen en er wordt al gefluisterd dat de kreupelen moeten worden achtergelaten... De laatste schaduw houdt de kinderen in de gaten, beschermt hen en onthult uiteindelijk zelfs zijn geheimen aan de zachtaardige Natalia... Maar hoewel verbeelding de sleutel is tot ontsnapping, is het slechts tijdelijk. Al snel zullen de gevolgen van angst, oorlog en hongersnood alle zielen inhalen die door het toeval bij elkaar zijn gebracht.