Pasjonującą opowieść o wyprawie na rzadko odwiedzane przez turystów z Polski wyspy Pacyfiku snuje w najnowszej, wydanej przez National Geographic, książce Druga strona Księżyca, znany podróżnik i pisarz, Olgierd Budrewicz. Opisywana przez niego tajemnicza "druga strona Księżyca", z zagubionymi w bezmiarze oceanu wyspami i atolami, z granicami w postaci prostych linii wytyczonych na wodzie, to nadal jeden z bardziej egzotycznych i tajemniczych rejonów świata. Dla Olgierda Budrewicza na rozsianych po Pacyfiku wyspach świat sprzed wieków zderza się z cywilizacją, ale tylko w części uznaje ją za swoją. Wschody i zachody słońca jak z kiczowatych, hollywoodzkich filmów urzekają wszystkich przybyszów, podobnie jak senne plaże obmywane przez krystaliczne wody. Zaskakują kamienne pieniądze wielkości młyńskiego koła i nadzy tubylcy pośrodku zatłoczonego targowiska. Życzliwi i skorzy do uśmiechu ludzie wzbudzają sympatię. Przygodę na Pacyfiku Olgierd Budrewicz rozpoczyna od Wysp Salomona, Papui-Nowej Gwinei i Irianu Zachodniego. Szlak zaplanowanej podróży wiedzie następnie na mikronezyjskie wyspy w sąsiedztwie równika: od Guam przez Mariany Północne, archipelag Palau, następnie do dwóch krajów Mikronezji (Yap i Pohnpei), wreszcie do republik pod nazwą Wyspy Marshalla i Kiribati. Na zakończenie po raz drugi w życiu autor trafia do krajów Polinezji: Samoa, Tonga i Fidżi. W sumie dwadzieścia kilka lądowań... Olgierd Budrewicz obrazowo opisuje w książce te zagubione w bezmiarze oceanu wyspy, ich etniczną i kulturową odrębność. Przypomina o nękających je od tysięcy lat tajfunach, o niezwykłych wydarzeniach, jakich były świadkami, wojnach plemiennych, politycznych przepychankach wielkich mocarstw, o skutkach efektu cieplarnianego czy eksperymentach atomowych, wreszcie odkrywa na nich polskie ślady, m.in. jednego z najświetniejszych znawców Oceanii, uczonego i etnografa, Jana Kubarego.