Na ksiazke sklada sie trzynascie esejów poswieconych dwudziestowiecznym autorom. Sa F. Kafka, S.J. Agnon, B. Schulz, P. Celan, E. Jabes, T. Parnicki, W.G. Sebald, T. Bernhard, V. Nabokov, J. Bowles, B. Chatwin, W. Benjamin, M. Chabon. Ksiazke scalaja trzy zasadnicze pytanie o obecnosc i ksztalt pewnych motywów tradycji judaistycznej; kwestia kondycji wygnanca, emigranta i podróznika; wreszcie zwiazki miedzy tymi dwoma watkami a sama praktyka pisarska. Jest to wiec ksiazka o Zydach, wygnaniu i pisaniu. Przy czym zasadniczych elementów konstelacji, która tworza zawarte w tej ksiazce analizy i rozwazania dostarcza bogaty swiat kultury i filozofii niemieckiej. Zawarte w tych szkicach interpretacje wykorzystuja rozmaite koncepcje filozoficzne, teologiczne i psychoanalityczne, nigdy jednak nie przykrawaja literatury do teorii. Raczej staraja sie sledzic wzajemne oddzialywania miedzy teoretyczna abstrakcja a literackim konkretem.