De concerten met muziek van Richard Wagner in 1860 in de Salle des Italiens in Parijs vormden een ware veldslag. Tegenstanders van zijn muziek deden luidkeels van zich horen. Het was tijdens een van deze geruchtmakende concerten dat Charles Baudelaire voor het eerst Wagners vervoerende klanken hoorde. De dichter ervoer deze als een openbaring: “de muziek scheen uit mijzelf voort te komen en ik herkende haar zoals ieder mens de dingen herkent die hij is voorbestemd te beminnen.” Het jaar daarop schrijft Baudelaire de tekst die een verdediging van Wagner tegen de Franse ‘botteriken’ wil zijn en die tegelijkertijd een schitterende karakterisering is van Wagners muziek en kunstenaarschap.
Author
Charles Pierre Baudelaire was a 19th century French poet, translator, and literary and art critic whose reputation rests primarily on Les Fleurs du Mal; (1857; The Flowers of Evil) which was perhaps the most important and influential poetry collection published in Europe in the 19th century. Similarly, his Petits poèmes en prose (1868; "Little Prose Poems") was the most successful and innovative early experiment in prose poetry of the time. Known for his highly controversial, and often dark poetry, as well as his translation of the tales of Edgar Allan Poe, Baudelaire's life was filled with drama and strife, from financial disaster to being prosecuted for obscenity and blasphemy. Long after his death many look upon his name as representing depravity and vice. Others see him as being the poet of modern civilization, seeming to speak directly to the 20th century.
