Zborowski Gdy wpada w gniew, niczym wściekły pies, niczym charakternik śmiertelnie uderza. Straceniec, którego niewiele szczęścia w życiu spotkało. Wespół z kozacką duszą Nikoforem Hunią oraz wiecznie łasym na złoto Bohuszem brnie wprost w czeluść czarciego kotła. Tam, gdzie smaży się już wielu tych, których posiekał wiecznie głodna krwi szablą. Dymne nazwisko, do którego lgną wywołańcy i hultaje, jest mu tylko ciężarem. Pamięć o strasznym ojcu ściętym pod krakowską basztą Lubranką skazała go na żywot tułacza najmity. Samuel Zborowski niesie tylko swoją szablę i honor. Ale jedno i drugie droższe jest mu niż życie.