In ZING ZING gaat Peter Verhelst op zoek naar de gezangen van de nacht, of naar de gezangen van het woord 'onverrichterzake', naar zingende gebouwen... Een man en een vrouw staan naar een zonsverduistering te kijken, terwijl een onzichtbaar koor op hen afkomt. In een tuin horen we een tafel door rode lak heen groeien. Iemand kan in een piano veranderen. Twee lichamen zwijgen zich in elkaar vast. In deze nieuwe dichtbundel opent Verhelst weer nieuwe werelden voor de lezer.