
از سقراط روایت شده که: زندگی تجربه نشده، ارزش زیستن ندارد. خواندن داستان در سادهترین برداشتی که میتوان از آن داشت، بهرهمند شدن و مشارکت در تجربه دیگران است؛ تجربیاتی که اگرچه به صورت غیرمستقیم بدست آمدهاند اما به دلیل شکل ارائه در مدیوم داستان از غنا و تاثیرگذاری بسیاری برخوردارند. در میان اشکال گوناگون داستانگویی، داستان کوتاه یکی از پرطرفدارترینهاست؛ بخصوص در جهان امروز که مشغلههای مختلف زندگی از فرصت مطالعه مردم کاسته و کوتاه بودن داستان با این زمانهای اندک بیشتر در تناسب است. داستان کوتاه از بدو تولد تاکنون فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشته و سبکهای مختلفی داشته است. از داستانهای کوتاه ماجرا محوری که میتوان سر میز صبحانه ماجرایشان را از ابتدا تا انتها تعریف کرد، یا داستانهای شخصیتمحوری که اتفاقها درون آدمها رخ میدهند و نمیتوان آنها را به شکل معمول برای دیگران تعریف کرد و… داستان کوتاه گونهای از ادبیات داستانی است که نسبت به رمان یا داستان بلند حجم بسیار کمتری دارد و نویسنده در آن برشی از زندگی یا حوادث را مینویسد درحالیکه در داستان بلند یا رمان، نویسنده به جنبههای مختلف زندگی یک یا چند شخصیت میپردازد و دستش برای استفاده از کلمات باز است. به همین دلیل ایجاز در داستان کوتاه مهم است و نویسنده نباید به موارد حاشیهای بپردازد. مجموعه داستانهای «آخرین خنیاگر» نوشته نویسنده شناخته شده آمریکایی «اُ. هنری» با ترجمهای از علی فامیان، توسط انتشارات نیستان منتشر شده است. ویلیام سیدنی پورتر، معروف به اُ. هنری، نویسنده امریکایی در ۱۱ سپتامبر ۱۸۶۲ میلادی دیده به جهان گشود. این نویسنده در طول عمر خود بیش از ۴۰۰ داستان کوتاه به رشته تحریر در آورد. این کتاب مشتمل بر ۲۳ داستان گردآوری شده از میان آثار این نویسنده است. تلاش این مترجم انتخاب داستانهایی بوده که با مضامین «زندگی شهری»، «زندگی در غرب»، «طنز آمریکایی» و… به رشته تحریر در آمدهاند. اولین مجموعه داستانهای کوتاه اُ. هنری مجموعه «چهار میلیون» با نام اصلی «The Four Million» در ۱۸۹۹ منتشر شد که از مشهورترین مجموعه داستانهای او به شمار میآید و در آن، مقصود از چهار میلیون نفر، مردم ساکن شهر نیویورک در پنجاه سال پیش است. وی در ادبیات آمریکا نوعی از داستان کوتاه را به وجود آورد که در آنها گرهها و دسیسهها در پایان داستان به طرزی غافلگیرانه و غیرمنتظره گشوده میشوند. این نویسنده در سال ۱۹۱۰ از بیماری سل در بیمارستان درگذشت. عنوان تعدادی از ۲۳ داستان گردآوری شده از این نویسنده شامل: «ذهن و آسمانخراش، استاد بشر دوست ریاضیات، قانون ناکارآمد، خانهها و ساکنانش حاکم مردم، عرضه و تقاضا، پلیس و سرود، شاهدخت و شیرکوهی، قلبها و دستها، سیب اسرار آمیز، پس از بیست سال» میباشد. فامیان پیش از این کتاب «نان زنان افسونگر» از این نویسنده را به فارسی ترجمه کرده است. کتاب با «تنها خود زندگینامه اُ. هنری» شروع میشود که در ادامه بخش از آن را میخوانیم: در خود زندگی نامهای که این مرد کمحرف و تودار به جا مانده است به راز انتخاب این اسم پی میبریم. واقعیت این است که این خود زندگینامه در میان انبوه برگهها و پروندههای روزنامه نیویورک تایمز خاک میخورده، بیآنکه مورد توجه قرار بگیرد و بازخوانی شود… اُ. هنری در تمام دوران فعالیتش فقط یکبار مصاحبه کرد و در آن مصاحبه با لحنی کم و بیش تحقیرآمیز به شرح و توصیف خود، زندگی و آثارش پرداخت… در بخشی از داستان قلبها و دستها میخوانیم: دست راستش را بالا برد و دستبند نمایان شد. کمکم شادی از چهره زن محو شد و هراس و گیجی جای آن را گرفت. گونهها و لبهایش نشان میداد که ترسیده است. ایستن که خندان و سرحال بود میخواست دوباره چیزی بگوید که همراهش مانع شد. مرد افسرده زیرچشمی و با زیرکی دختر را میپایید. لحظهای بعد گفت: عذر میخوام دوشیزه، میبینم که شما با کلانتر اینجا آشنایید، اگه ازش بخواهید که سفارش من رو بکنه، خب اوضاع خیلی بهتر میشه. این آقا داره من رو میبره زندان «لیون ورث». هفت سال حبس به جرم جعل اسناد. دختر با تعجب آه عمیقی کشید و گفت: آه، پس شغلتون اینه! کلانتر! ایستن با آرامش گفت: دوشیزه فرچایلد عزیز. خب من باید شغلی دست و پا میکردم. پول خیلی شیرینه و باعث میشه آدم تو واشنگتن سری تو سرا در بیاره. من آگهی این شغل رو در غرب دیدم، اما خب کلانتر شدن، سفیر شدن که نیست! دختر با لحنی صمیمی گفت: سفیر شدن که چیزی نیست. از اولش چیزی نبوده، باید اینو بدونید. که اینطور… پس حالا شما یکی از قهرمانان پر جنبوجوش غرب هستید که سوار بر اسب تیراندازی میکنه و به استقبال خطر میره. این با زندگی در واشنگتن فرق میکنه. شما دیگه تو اونجور اجتماعات جایی ندارید.
Author

Such volumes as Cabbages and Kings (1904) and The Four Million (1906) collect short stories, noted for their often surprising endings, of American writer William Sydney Porter, who used the pen name O. Henry. His biography shows where he found inspiration for his characters. His era produced their voices and his language. Mother of three-year-old Porter died from tuberculosis. He left school at fifteen years of age and worked for five years in drugstore of his uncle and then for two years at a Texas sheep ranch. In 1884, he went to Austin, where he worked in a real estate office and a church choir and spent four years as a draftsman in the general land office. His wife and firstborn died, but daughter Margaret survived him. He failed to establish a small humorous weekly and afterward worked in poorly-run bank. When its accounts balanced not, people blamed and fired him. In Houston, he worked for a few years until, ordered to stand trial for embezzlement, he fled to New Orleans and thence Honduras. Two years later, he returned on account of illness of his wife. Apprehended, Porter served a few months more than three years in a penitentiary in Columbus, Ohio. During his incarceration, he composed ten short stories, including A Blackjack Bargainer , The Enchanted Kiss , and The Duplicity of Hargraves . In 1899, McClure's published Whistling Dick's Christmas Story and Georgia's Ruling . In Pittsburgh, Pennsylvania, he sent manuscripts to New York editors. In the spring of 1902, Ainslee's Magazine offered him a regular income if he moved to New York. In less than eight years, he became a bestselling author of collections of short stories. Cabbages and Kings came first in 1904 The Four Million, and The Trimmed Lamp and Heart of the West followed in 1907, and The Voice of the City in 1908, Roads of Destiny and Options in 1909, Strictly Business and Whirligigs in 1910 followed. Posthumously published collections include The Gentle Grafter about the swindler, Jeff Peters; Rolling Stones , Waifs and Strays , and in 1936, unsigned stories, followed. People rewarded other persons financially more. A Retrieved Reformation about the safe-cracker Jimmy Valentine got $250; six years later, $500 for dramatic rights, which gave over $100,000 royalties for playwright Paul Armstrong. Many stories have been made into films.