
เพชรพระอุมา เล่ม 17 ตอน ป่าโลกล้านปี
By พนมเทียน
2004
First Published
4.53
Average Rating
438
Number of Pages
Part of Series
เงาปีกอันเป็นพืดหนังประกอบด้วยเล็บอันแหลมคม กระพือตัดอากาศตรงเข้ามาราวกับลมเพชรหึง ห่างขึ้นไปเบื้องบนศรีษะไม่เกิน 100 หลา แต่ละปีกที่กางแผ่ออกไปนั้น ยาวเหยียดรวม 20 ฟุต จะงอยปากอันแหลมคมยาวเป็นวา เหมือนอีกาปากเหล็กในอบายภูมิที่จิตรกรวาดเอาไว้ และหงอยยาวงอนโค้งเหนือศรีษะเป็นตะขออยู่เบื้องหลัง "กระจายออก ยิงปะทะไว้เร็ว" ระพินทร์ตะเบ็งเสียงแข่งกับลมปีกทีอื้ออึงอยู่เหนือศรีษะ และเสียงกรีดที่ร้องประดุจเปรตขอส่วนบุญก้องไปหมดนั้น พร้อมกับผลักดาริน ผู้มัวยืนตะลึงจ้องตาค้างอยู่ ศรีษะปักหลุนๆ จากท่าที่ยืนจังงังเป็นเป้าเด่นอยู่เข้าไปที่โคนไม้ใหญ่ข้างทางเสียงแช่ส่ำ ประสานไปกับเสียงระเบิดของกระสุนที่กระหน่ำสู่เป้าหมาย "เทอโรซอร์" อสูรกายเวหา! ที่กำลังไล่ล่ามนุษย์ทุกชีวิตอย่างกระหายหิว!
Avg Rating
4.53
Number of Ratings
74
5 STARS
64%
4 STARS
27%
3 STARS
8%
2 STARS
1%
1 STARS
0%
goodreads
Author

พนมเทียน
Author · 18 books
ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ (23 พฤศจิกายน 2474 - 21 เมษายน 2563) นักเขียนนวนิยายที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่งของไทย ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี พ.ศ. 2540 เป็นเจ้าของนามปากกา พนมเทียน ผู้แต่ง เพชรพระอุมา ฉัตรชัย วิเศษสุวรรณภูมิ เกิดที่จังหวัดปัตตานี เป็นบุตรคนสุดท้องของขุนวิเศษสุวรรณภูมิ กับนางสะอาด รัตนกุล เริ่มเขียนนวนิยายเรื่องแรกตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย เรื่อง “เห่าดง” ลงในสมุดอ่านกันเล่น เมื่อ พ.ศ. 2484 นอกจากเขียนนวนิยายแล้ว ฉัตรชัยยังเป็นคอลัมนิสต์เขียนบทความเกี่ยวกับอาวุธปืน ในหนังสือพิมพ์และนิตยสารบางฉบับด้วย โดยใช้ชื่อจริง และนามปากกา "ก้อง สุรกานต์"