รัชศกเทียนเป่าปีที่สามแห่งราชวงศ์ถัง เดือนอ้าย วันที่สิบสี่ เมืองฉางอัน ราษฎรแห่งนครหลวงต้าถังไม่รู้เลยว่ายามที่แสงโคมเรืองรองของเทศกาลซั่งหยวนส่องสว่างนั้น สิ่งที่รอคอยพวกมันอยู่คือมหันตภัยที่กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง! นักรบสุนัขป่าทูเจวี๋ย การลักพาตัวบุตรีแม่ทัพ ลอบสังหาร เพลิงผลาญเชว่เล่อฮั่วตัว...ฟันเฟืองแห่งการทำลายล้างบดขยี้เมืองฉางอันเริ่มหมุนแล้ว ความหวังทั้งมวลที่จะช่วยฉางอันได้มีเพียงนักโทษตาเดียวผู้หนึ่งซึ่งกำลังจะถูกประหาร และเวลาเพียงสิบสองชั่วยามอันแสนสั้น...

ถึงยามโหย่ว เทศกาลโคมซั่งหยวนอันยิ่งใหญ่ตระการตาได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว โคมไฟนับพันหมื่นทยอยถูกจุด ย้อมฉางอันทั้งเมืองให้สว่างไสวดุจเที่ยงวัน หากแต่จิ้งอันซือกลับกำลังถูกเงามืดปกคลุม กลุ่มคนลึกลับลอบเข้ามาเข่นฆ่า ทำลายหอสังเกตการณ์ ทั้งวางเพลิง จิ้งอันซือดังคนที่ถูกตัดแขนขาและควักลูกตา! นอกจากอนารยชนจากดินแดนแห่งทุ่งหญ้า ฉางอันยังมีภัยแฝงเร้นที่บัดนี้ก้าวออกมาอยู่หน้าฉาก ไหนจะเชว่เล่อฮั่วตัวที่ยังไม่เผยร่างแท้จริง ไม่เพียงเท่านั้น ผู้คนในคดีเก่าของจางเสี่ยวจิ้งยังตามกัดไม่ปล่อยอย่างไม่รู้จักแยกแยะ แม้ถูกกดดันจากรอบด้าน แต่มันก็ยังไม่ยอมแพ้ เพื่อฉางอันในมุมมองที่มันรัก มันจะขอสู้ถึงที่สุด ต่อให้สุดท้ายจะเหลือเพียงมันลำพังที่ยังยืนหยัดก็ตาม!

จางเสี่ยวจิ้งเพื่อเสาะหาช่องพลิกสถานการณ์กลับ จึงจำต้องถลำลึกลงไปทั้งตัว จากนักโทษประหารสู่ผู้บัญชาการทหาร มาบัดนี้มันได้กลายเป็นกำลังหลักของกลุ่มก่อการร้ายไปเสียแล้ว ความเคลื่อนไหวต่อไปของพวกปลวกคืออะไรกันแน่ จิ้งอันซือจะสิ้นท่าไปเช่นนี้จริงๆ น่ะหรือ ผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดเป็นใครกัน และทำไปเพื่ออะไร ทว่าใดๆ ล้วนไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดยามนี้ เมื่อเชว่เล่อฮั่วตัวตื่นจากหลับใหล ฉางอันจะลุกเป็นไฟ หากแต่ผู้กอบกู้หนึ่งเดียวกลับยังติดอยู่ในตัวอสุรกายยักษ์นี่! มิอาจนับว่าเหลือเวลาอีกกี่ชั่วยาม เพราะแท้จริงจางเสี่ยวจิ้งเหลือเวลาเพียงชั่วดีดนิ้วไม่กี่ครั้งเท่านั้นที่จะพาตัวเองให้รอดพ้นจากการถูกคลอกเผาทั้งเป็น!!!