'Al ruim vijftien minuten houdt Mark Oldings drie paar sokken in zijn handen. Het gaat tussen witte sportsokken, een paar gewone witte sokken en een paar zwarte. Hij moet bekennen dat de zwarte het zachtst aanvoelen, maar bij zwarte sokken voelt hij zich nooit op zijn gemak; onrustig, oncomfortabel. Witte sokken daarentegen zijn fijn, die geven hem een vitaal en sterk gevoel. Niet zo sterk dat hij er de wereld mee aankan, wel zo dat als hij de wereld ooit aan zal kunnen, het alleen met witte sokken mogelijk zal zijn.' Aan de vooravond van zijn verjaardag is hiphop-recensent en schrijver in spe Mark Oldings vastbesloten: hij zal zijn vriendin Yvonne blij maken en volwassener worden. Met behulp van een lijstje van zes punten - 1. hogere productiviteit recensies; 2. interesse in haar werk tonen; 3. elke ochtend om negen uur opstaan; 4. een roman schrijven; 5. elke dag zwarte sokken dragen; 6. een baan zoeken - wil hij dat doel bereiken. Maar algauw moet hij de eerste plus vervangen door een min.