Zonder zwemdiploma slinken je overlevingskansen, weet de verteller in diepdiepblauw. Ze heeft geleerd hoe je in een onrustige zee de kalmte kunt bewaren. En dat je bij hoge golven het beste naar de bodem duikt en het gebulder over je heen laat komen. Maar in het echte leven heb je aan zulke lessen niet veel. In diepdiepblauw onderzoekt Nikki Dekker onze relatie met de dieren onderwater, waarvan we maar weinig begrijpen, met de mensen om ons heen, die vaak al even raadselachtig zijn, en bovenal: de relatie met onszelf. Welke identiteiten meten we onszelf aan en wanneer laten we die weer los? diepdiepblauw is een essayistische coming-of-ageroman over het onstuitbare verlangen naar onbekende plekken, naar andere levens en naar het water dat je altijd zal dragen.