W wyniku błędu nawigacyjnego jeden z ziemskich statków kosmicznych utkwił na nieznanej planecie. Załoga, trzymając się wątłej nadziei, że ktoś ich odnajdzie, staje się coraz bardziej podzielona – część w to nie wierzy, część nadzieję podnosi do rangi filozofii życiowej, a jeden z załogantów prawdopodobnie oszalał. Dodatkowych napięć przysparza zamieszkująca planetę prymitywna rasa, wobec której załoga, pełniąca wachty w szkieletowej obsadzie, jest równie mocno podzielona, jak wobec siebie. Część chce autochtonom pomagać, część najchętniej by te dziwne istoty wybiła, wreszcie spora grupa jest wobec nich obojętna. Wszystko się komplikuje, kiedy wychodzi na jaw, że pomoc innym może oznaczać kłopoty dla ludzi, dla trzymającej ich przy życiu nadziei…

Hamilton miał być rajem, a wiele wskazuje, że to przeklęte miejsce. Uciekinierzy z Ziemi, ekolodzy i alterglobaliści, nadali mu nazwę na cześć swojego przywódcy, którego Ziemia uważa za zbrodniarza wojennego, oni zaś za wybawcę od planety rozdartej wielką wojną i nienawiścią zbierającą miliony ofiar. To przeszłość. Dziś na Hamiltona trafia Oleg Skun, aby ustalić, czy któryś z dawnych zbrodniarzy, z Hamiltonem na czele, nie żyje wciąż pośród jego społeczności. Dziwne? Nie w czasach, kiedy można użyć hibernatora. Misja wydaje się trudna, a staje wręcz niewykonalna, kiedy agent natrafia na mur milczenia ze strony Hamiltonian i gąszcz sprzecznych interesów ludzi z Ziemi i rodzin w rodzaju Krastów. Swoją obecnością narusza gwarancje ich zysków, nic więc dziwnego, że kiedy on szuka prawdy, inni poszukują możliwości pozbycia się go. To wciąż nie wszystkie problemy, z jakimi Skun musi się zmierzyć. Obiecywał sobie być zimnym, przenikliwym agentem niepoddającym się emocjom. Tymczasem na Hamiltonie spotyka dwie kobiety, które pomagając w misji, zarazem ją utrudniają, a on nie może odesłać ich do diabła. To powieść o poszukiwaniu tożsamości – na kilku poziomach. Skun, szukając prawdy o innych, musi się zmierzyć także z prawdą o sobie samym, odpowiedzieć na pytanie, czy bliżej mu do Hamiltonian, czy jednak wciąż do Ziemi? A może odpowiedzią jest Kennedy, lekarka pracująca dla Krastów?

Osiem opowiadań, połączonych wspólnymi motywami oraz uniwersum wykreowanym w powieści „Podarować niebo”. Pięć z nich ukazuje wcześniejsze etapy rozwoju ludzkości, a także wciąż powracający problem: możesz uciec z Ziemi, ale Ziemia nigdy cię nie opuści. Czy na Ziemi, czy w kosmosie, wszędzie ludziom towarzyszą strach, gniew, miłość i nienawiść. Dokonują wyborów strasznych albo pięknych. Choć jakoś te niepiękne przychodzą im łatwiej. Adam próbuje wyprowadzić ludzi spod ognistej apokalipsy na Ziemi. Fomin wyciąga rękę do tajkonauty, z którym wygrał rywalizację o prymat między gwiazdami. Chce ocalić jego honor, bo tylko tyle może zrobić jeden pilot dla drugiego. Rudzik rozpaczliwie namawia Twardzielców do uratowania jego syna. Jos Fullerheim popełnia głupi błąd. A stary gubernator Amir Krast pragnie już tylko godnej śmierci, choć do końca zamierza pozostać samcem alfa. Stare, uniwersalne motywy, w nowych kostiumach.