"Het is de grenzeloze tragiek van mijn leven dat ik de drang heb mij ten alle tijden ongeliefd te maken, terwijl ik eigenlijk overstroomd word door genegenheid. Hoe zou iemand een hekel aan mij kunnen hebben? vraag ik mij vertwijfeld af? Mijn probleem is waarschijnlijk dat ik zo volmaakt tevreden ben over mezelf. Ik ben mijn beste vriend, mijn favoriete schrijver, mijn minnaar, mijn bondgenoot, door dik en dun." Aan het woord is Giph, de hoofdpersoon uit de gelijknamige 2e roman van Ronald Giphart (17 december 1965). Giph, de hoofdpersoon, vertelt met vaart en bijtende vrolijkheid over het studentenmilieu anno nu, door hem 'een groot geil gezellig feest' genoemd. Soms hevig ontroerd, soms met een meedogenloos gevoel voor pathetiek, maar altijd in de contramine beschrijft Giph zijn studentenhuis, een wintersportvakantie in Veyssonaz, het Boekenbal, de Nederlandse Toiletteren, het Volksmuseum Limburg, een zelfmoordpoging en zijn vele amoureuze escapades.