In het begin waren we nooit alleen. We stonden met onze blote voeten midden in de overvloed, en als we gingen liggen, dan was het alsof we in het leven verdronken. Dan zochten de vrouw en ik elkaars hand en trokken we elkaar als het ware op het droge. “Gaat het?” zei zij dan tegen mij, of ik tegen haar. En dan ging het weer.’ In 2004 verraste Bart Moeyaert met het veelbekroonde, in acht talen verschenen De Schepping. Waar dat verhaal eindigde, begon in 2010 Het Paradijs, het poëtische resultaat van een nieuwe samenwerking tussen Moeyaert en het Nederlands Blazers Ensemble, dat een theaterproductie van de teksten maakte met een eigen bewerking van muziek van Joseph Haydn. In 2015 voltooiden zij samen de Haydn-cyclus met De Hemel. De Schepping, Het Paradijs en De Hemel worden nu voor het eerst samengebracht onder de titel Het hele leven. Peter Van den Ende, die onlangs veel succes oogstte met zijn prentenboek Zwerveling, maakte er nieuwe illustraties bij.
Author
De boeken, het toneel en de gedichten van Bart Moeyaert zijn sinds zijn debuut in 1983 door lezers van alle leeftijden ontdekt, wat hem een aparte plek geeft binnen de Nederlandstalige literatuur. Tot de meest bekende titels behoren ‘Blote handen’, ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’, ‘Broere’, ‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’, ‘Morris’. Hij publiceerde drie dichtbundels: ‘Verzamel de liefde’, ‘Gedichten voor gelukkige mensen’ en ‘Helium’. Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award. (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...) Zijn werk verscheen tot hiertoe in meer dan vijfentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord van het Koninklijk Conservatorium in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen—de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was—en koos voor de rust van het groene Kalmthout.
