W sztokholmskiej kawiarni Na Marginesie spotykają się ludzie, których coś boli i uwiera, którym czegoś brakuje, którzy tęsknią i pragną. Wiedzą, co to samotność, czym jest odrzucenie, jak smakuje rozczarowanie. Szukają miłości, szukają akceptacji. Czasami znajdują, czasami jest to złudzenie. Johanna Nilsson w „Kochających na marginesie” opowiada losy oryginalnych postaci, od transseksualisty począwszy, a na pogrążonej w depresji złodziejce skończywszy, mówiąc nam, że nie można odmawiać człowieczeństwa tym, którzy nie są zdrowi, „normalni”, uprzywilejowani. I robi to w typowy dla siebie sposób, przechodząc od wesołości i ironii do zadumy i refleksji. Nilsson jest pisarką o niesamowitej empatii, pochyla się nad ludźmi, wczuwa się w nich, pyta, dlaczego zachwycamy się rzadkimi okazami ptaków i znaczków, a wobec bliźnich stosujemy zasadę, że im bliżej sztampy, tym lepiej. Ta szwedzka autorka jest znana polskim czytelnikom także z powieści „Rebeliantka o zmarzniętych stopach” i „Sztuka bycia Elą”. Drugim nurtem jej twórczości jest literatura dla dzieci i młodzieży. ___ Klasyczne wydanie „Kochających na marginesie” ukazało się w 2009 r. nakładem wydawnictwa Replika. Objętość powieści około 41 000 słów.