De zucht naar expansie buiten het Europese grondgebied is lange tijd voorgesteld als het brengen van beschaving waar die ontbrak. De leer van witte superioriteit tegenover inheemse inferioriteit ging gepaard met mateloze uitbuiting van lokale arbeid. Onder koloniaal bewind kreeg de ideologie die als neoliberalisme bekend staat vrij spel om arbeid aan kapitalisme te onderwerpen in een racistisch gekleurd beleid. Het is een politieke economie die inmiddels ook in de ontwikkelde wereld maatgevend is en de trend tot gelijkheid heeft omgedraaid. In veertien maatgevende essays toont Jan Breman hoe raciale bevooroordeeldheid zich niet langer richt op verre, vreemde volken, maar is uitgegroeid tot een bron van maatschappelijke polarisatie binnen de eigen samenleving.