Op de avond dat Soernat zenuwachtig de geboorte van zijn eerste kind afwacht, huilt en giert de wind door de stad Kish. Maar in de paleiszaal is het doodstil. Alle ogen zijn gericht op Nanshe, de verteller, en Yarim die hem begeleidt op zijn harp. ‘We doen het Enuma Elisj,’ zegt Nanshe. ‘We vertellen over het begin van de wereld, over de geboorte. Want dat is wat Soernat bezighoudt.’ Kwaad bloed laat zien dat de scheppingsmythe deel uitmaakte van het dagelijks leven van de oude Sumeriërs.