A savagely funny Mafia farce—soon to be a major motion picture starring Robert De Niro, Michelle Pfeiffer, and Tommy Lee Jones The Blakes are newcomers to a small town in Normandy. Fred is a historian researching the Allied landings, Maggie enjoys charity work, and their kids are looking forward to meeting other teenagers at the local lycée. Or so it seems. In fact, Fred is really Giovanni Manzoni, an ex-goodfella turned stool pigeon who’s been relocated from New Jersey to France by the FBI’s witness protection program. He’s got a two-million-dollar bounty on his head, but he and his family can’t help attracting attention (imagine the Sopranos in Normandy). And when imprisoned mobster Don Mimino gets wind of their location, it’s Mafia mayhem à la Josh Bazell’s Beat the Reaper, or like The Godfather as if written by Carl Hiaasen. Because while you can take the man out of the Mafia, you can’t take the Mafia out of the man.

Στα έντεκα, ο Τζιοβάνι Μαντσόνι σύστησε την πρώτη του συμμορία· στα δώδεκα έβγαλε τα πρώτα του δολάρια· στα δεκατέσσερα συνελήφθη για πρώτη φορά και, μόλις ενηλικιώθηκε, εξέτισε την πρώτη ποινή φυλάκισης. Λίγο καιρό αφότου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην υπεξαίρεση χρημάτων, στον εκφοβισμό ανταγωνιστών, στην τοκογλυφία, στο λαθρεμπόριο και στις ένοπλες ληστείες, τον εξέλεξαν capo της φατρίας. Ύστερα από έναν πόλεμο συμμοριών, για να μη γεράσει πίσω από τα κάγκελα, μπήκε στο Πρόγραμμα Προστασίας Μαρτύρων. Έτσι, εξασφάλισε μια νέα ταυτότητα και ένα νέο σπιτικό στη Γαλλία, συντροφιά με την αγαπημένη του Μάγκι και τα παιδιά τους. Με οπλοστάσιο λοιπόν το παρελθόν του, είχε την έμπνευση να μεταφέρει τα κατορθώματά του σε βιβλίο. Η Μάγκι έθαψε τη ζωή της ως σύζυγος μαφιόζου και αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να φτιάξει το δικό της παραμύθι... Ήξερε καλά πόσα πάθη είχαν ξεσηκώσει κατά καιρούς οι θεσπέσιες μελιτζάνες της με παρμεζάνα, πόσοι μαφιόζοι θα απαρνιόνταν ευχαρίστως τα ζυμαρικά της μαμάς τους για αυτό το πιάτο. Και τι δεν της έταζαν για να μάθουν το μυστικό της... Έτσι, έστησε το μικρό εργαστήριο που διένεμε καθημερινά τριακόσιες μερίδες στη γύρω περιοχή. Κάθε πρωί, η παρμεζάνα έφτανε από μια μικρή βιοτεχνία στο Ρέτζιο Εμίλια και η μοτσαρέλα από το Λάτσιο. Σε βαζάκια ερχόταν από την Καλαβρία η αποφλοιωμένη ντομάτα και το ελαιόλαδο από έναν τοπικό παραγωγό. Η Μάγκι έφτιαχνε τη σάλτσα ντομάτας. Ο Ράφι έφερνε από τη λαχαναγορά τις καλύτερες μελιτζάνες και έβαζε την ποδιά του για να βοηθήσει. Η Κλάρα περνούσε κάθε ροδέλα στο τηγάνι, αφού πρώτα τη βουτούσε σ' ένα μείγμα από αβγά και αλεύρι. Κατόπιν, γέμιζε τα αλουμινένια ταψάκια και φούρνιζε τα μισά, ετοιμάζοντας έτσι τις πρώτες παραγγελίες, που γίνονταν ανάρπαστες. Μόνο που η Μάγκι δεν έλαβε υπόψη την πιτσαρία πολυεθνικής αλυσίδας στο απέναντι πεζοδρόμιο.... Αυτό ήταν μεγάλη προσβολή για τη φαμίλια και ο Τζιοβάνι Μαντσόνι δε σκόπευε να το αφήσει να περάσει έτσι. Στο κατώφλι, η Μαλαβίτα επαγρυπνούσε...