Kolejna, po Otchłani i Wieży, powieść Roberta J. Szmidta w ramach międzynarodowego projektu literackiego stworzonego przez Dmitrija Glukhovskiego. Otchłań, jak się okazuje, nie jest jedynym podziemnym kompleksem zamieszkanym przez Czystych. Podobnych bunkrów znajduje się na terenie zachodniej Polski wiele. Poza tym, daleko od największych miast, mieści się podziemne serce Nowej Polski i to tam właśnie po nieudanej akcji zwiadowczej zostaje uprowadzony Pamiętający oraz towarzysząca mu Iskra. Wywiezieni z miasta pociągiem pancernym trafiają oboje do legendarnego kompleksu Riese, stworzonego – podobnie jak podziemne miasto pod Wrocławiem – przez hitlerowców, a potem przez całe dekady rozbudowywanego morderczą pracą tysięcy niewolników wywodzących się spośród mieszkańców enklaw. Zdesperowany Duch ma tylko jeden cel: wywarcie zemsty na tych, którzy odebrali mu wszystko łącznie z nadzieją. Zamierza wypowiedzieć totalną wojnę Pułkownikowi, obecnemu dowódcy Riese. Jednakże jego plany muszą ulec zmianie, ponieważ gargantuiczne podziemia wydrążone w Górach Sowich bardzo się różnią od wszystkiego, co do tej pory znał. W dodatku ich istnienie nie jest ani jedyną, ani nawet największą tajemnicą, z jaką się zetknie, wyruszywszy do samotnej i zda się z góry skazanej na przegraną walki.