Het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen, opgericht in 1778, is de voorloper van het Nationaal Museum en de Nationale Bibliotheek van de Republik Indonesia en geldt als de belangrijkste cultureel-wetenschappelijke organisatie van Nederlands-Indië in de VOC-tijd en de koloniale periode. In deze studie naar de vroege geschiedenis van deze eerbiedwaardige instelling komen aan de de oprichting, het programma en het werkterrein van het genootschap, het ledenbestand en de leiding, groei, verval en wederopstanding, maar vooral de relatie tot de overheid van deze formeel private onderneming, die soms eerder een overheidsinstelling leek te worden. Het archief van het Genootschap, dat bewaard wordt in het Nationaal Archief van de Republik Indonesia, is hiertoe de belangrijkste bron geweest. Het is sinds 1878 nauwelijks beschikbaar geweest voor onderzoekers buiten de kring van het genootschap. Voor historici, linguïsten, antropologen, archeologen en anderen is het genootschapsarchief en de geschiedenis van het genootschap van groot belang.