'Wat overbleef was een onvoorstelbare duisternis. Ik had er al die jaren alles aan gedaan mijn moeder te verliezen, en toen ik besefte dat ik haar verloren was, die avond met de zwaluwen, toen wilde ik haar terug.' Wolfskwint is het op waarheid gebaseerde verhaal van Steffie, een van de eerste vrouwelijke pianostemmers van ons land. Het geeft een onthutsend beeld van een verwoest leven, en van de wereld van de psychiatrie in het Nederland van niet eens zo heel lang geleden. Steffies oudste herinnering is dat haar moeder een suikerpot naar haar vaders hoofd gooit. Andere herinneringen aan haar zijn getekend door elektroshocks, tranquillizers en spanlakens. Ze groeit op met haar vader omdat haar moeder in een gesticht zit, waar ze de rest van haar leven zal blijven. Als ze volwassen is sterft haar moeder. Steffie gaat op zoek naar haar verleden en ontkomt er niet aan het verleden van haar moeder onder ogen te zien, en de rol die haar vader en zijzelf daarin hebben gehad. Was haar moeder wel zo gestoord als ze altijd gedacht heeft? Dan krijgt ze een schokkend psychiatrisch dossier in handen dat nooit voor haar ogen bestemd was.