Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Dan hoeft zij zich niet af te vragen wat er bedoeld wordt. Of na te denken over wat ze moet antwoorden. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor de voortdurende stroom van prikkels, die ervoor zorgt dat haar hoofd implodeert? Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden. Zondagskind vertelt het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in de jaren tachtig en negentig, een tijd waarin weinig bekend was over autisme. Jasmijn bewandelt haar eigen, hobbelige pad en leert bij elk obstakel zichzelf en de wereld waarin ze leeft beter te begrijpen. Zondagskind neemt de lezer mee in de belevingswereld van iemand met asperger.

Rinkelende telefoons, felle lampen, rumoerige collega’s én haar hond mag niet mee. Voor Jasmijn Vink, die autisme heeft, is het dagelijkse kantoorleven een ware beproeving. In Zondagsleven zoekt Jasmijn uit hoe ze, ondanks alle chaos, een veilige en overzichtelijke wereld voor zichzelf kan creëren. Hoe ze haar hoofd boven water kan houden; niet alleen op kantoor, maar ook op het turbulente pad van de liefde. Liefde voor haarzelf, voor haar hond Romy, voor de mensen om haar heen, en in het bijzonder voor die ene man die zo zijn best doet haar te begrijpen… Zondagsleven is herkenbaar, meeslepend en ontwapenend; een authentieke roman over je weg vinden en trouw blijven aan wie je bent.