Jak to się stało, że twardy i niekoniecznie przystępny czart, generał piekielnych zastępów, na tyle przywiązał się do narwanej pannicy, by uwzględnić ją w testamencie i formalnie adoptować (za jej plecami)? Dziewiętnastoletnia Dora Wilk wkracza do baru… Mały rzut oka na przeszłość naszej bohaterki i na skomplikowane relacje małżeńskie Leona, jak również geneza kultowego zielonego drinka. Opowiadanie powiązane z Heksalogią o Wiedźmie, jego akcja rozgrywa się jedenaście lat przed wydarzeniami opisanymi w Złodzieju Dusz.

Historia śledztwa, które odbyło się kilka lat przed akcją Złodzieja dusz, i początki trudnej relacji Dory z wilkami, w tym złej krwi między nią a Brunonem, Alfą stada z Thornu. Może faktycznie w dzieciństwie za często dostawał od brata po głowie, skoro sądził, że będzie pokornie słuchać jego rozkazów i ignorować czyjąś krzywdę? Opowiadanie powiązane z Heksalogią o Wiedźmie, jego akcja rozgrywa się dwa lata przed wydarzeniami opisanymi w Złodzieju Dusz.

Czasami, żeby zachować równowagę psychiczną, oprócz pisania ciężkich, mrocznych tekstów wymyślam opowiadania lekkie i zabawne (przynajmniej dla mnie). I tu wkracza Katia i jej życie miłosne – żart, który dużo bardziej bawi mnie niż Katię. Opowiadanie powiązane z Heksalogią o Wiedźmie, jego akcja rozgrywa się 2 lata przed wydarzeniami opisanymi w Złodzieju Dusz.

Ona. Oficjalnie policjantka. Prywatnie złośliwa wiedźma uczulona na związki. On numer 1. Diabelnie przystojny pomiot. On numer 2. Prawdziwy z niego anioł. Teoretycznie powinni być wrogami, ale nie lubią sztywnych zasad. Zatem są przyjaciółmi. Wbrew wszystkim i wszystkiemu muszą znaleźć mordercę, który zagraża magicznej społeczności Torunia. Po drodze przyjdzie im śmiertelnie obrazić wampiry, skopać tyłki wilkołakom oraz przekonać pewną nastolatkę, że piekło to nie tylko sex, drugs and rock&roll. Na dokładkę złamią też wszystkie możliwe reguły obowiązujące w magicznym świecie.

Przedstawiamy „Wilka w owczej skórze”, opowiadanie łącznikowe między „Złodziejem dusz” a „Bogowie muszą być szaleni”: Najlepsza knajpa w mieście – obu miastach – to idealne miejsce do obgadania z klientem zlecenia: wiadomo, że pod okiem czorta zaprzyjaźnionego z pewną pyskatą wiedźmą nikt nie waży się wykręcać numerów. Czasem jednak dla dobra portfela zmiana środowiska jest konieczna – pewnej kobiecinie bardzo zależy na informacjach o jej zaginionym dziecku. Córeczka to dziewczę już z dowodem w kieszeni, zatem znalezienie jej nie wydaje się Dorze specjalnie trudne – ot, panna chce się wyszaleć, wyrwać spod opiekuńczych skrzydeł rodziny. Wystarczy zajrzeć do paru klubów i w mig się znajdzie. Nic dziwnego zatem, że poszukiwania schodzą na dalszy plan, kiedy w ręce Dory wpada trup. Trup suchszy niż imprezowicz w sobotni ranek, co niewątpliwie wskazuje na wampira. Zaś żeby bez rozlewu krwi złapać podobne indywiduum, nawet zdolna i samodzielna wiedźma potrzebuje pomocy – a któż do złapania wampira nadaje się lepiej niż wampir? Pan wampirów. Niepokojący, wyniosły i wcale nieświecący. Niespodziewanie jednak pojawia się konieczność zadania pytania: co łączy uciekinierkę ze wspomnianym sztywniakiem? I dlaczego tak trudno ją znaleźć?

Już czas na bliższe spotkanie z magią Katii. Zawsze fascynowało mnie, jak bardzo magię śmierci wypełnia muzyka. Katia, Witkacy i Kurczaczek wyrażają swój magiczny dar dźwiękiem, muzyką, śpiewem. Najwyraźniej śmierć jest melomanką. Czy tylko mnie wydaje się to dziwnie kojące i pocieszające? Opowiadanie powiązane z Heksalogią o Wiedźmie, jego akcja rozgrywa się kilka miesięcy po wydarzeniach opisanych w Złodzieju Dusz (lecz przed wydarzeniami opisanymi W bogowie muszą być szaleni).

Współpracuj albo zginą wszyscy, na których ci zależy… Gdy upiorna bogini nawiedza ją w snach i wciąga w koszmarną rozgrywkę, Dora Wilk już rozumie, co oznacza gra o wszystko. Próbując pogodzić wilki, wampiry i magicznych, by nie dopuścić do apokalipsy, odkrywa, jak bardzo skopane jest jej drzewo genealogiczne i jej własna przeszłość. Wiedźma nie ma chwili wytchnienia. A to zaledwie wierzchołek góry lodowej. Czy tym razem Dora, Miron i Joshua pójdą na dno?

Wsi spokojna, wsi wesoła... ale nie dla tej ekipy! Kiedy Dora, Miron i Joshua uciekają z Thornu i ukrywają się w domu na wsi, liczą na spokój, czas na lizanie ran i odpoczynek po chryi, w jaką wpędzili ich bogowie. Sielanka nie trwa długo. Awantury, nowe moce, emocjonalne burze, rodzinne tajemnice i potężni wrogowie znajdą ich nawet na końcu świata. Nie ma takiego miejsca na ziemi, w piekle czy w niebie, w którym ta trójka byłaby bezpieczna. Dora Wilk nie uchyla się przed żadnym wyzwaniem, ale czy Sąd Ostateczny to nie za dużo dla wiedźmy?

Nie wszystko, co dobre musi się kończyć! Idealna pozycja dla tych, którzy tęsknią za Thornem, Dorą Wilk i całą jej wesołą kompanią! Humor, przygoda i Wasi ulubieńcy w nowej porcji opowieści. Jak nastoletnia Dora poznała Leona? Jak wygląda muzyczny pojedynek nekromantów? Co się dzieje, gdy anioł zagłady wpada do miasta w ramach urlopu? Od wizyty w egipskich zaświatach po huczne wilcze wesele. Tego po prostu nie możecie przegapić – każdy dzień w Thornie to nowa przygoda! Twarda oprawa, zachwycające ilustracje Magdaleny Babińskiej i prawie 800 stron niesamowitych opowiadań!

Problemy chodzą stadami Dla Dory Wilk zaczyna się najbardziej wyczerpujący okres w życiu. Całodobowe zamieszanie, chaos i krwawe szaleństwo. Uwikłana w wampirzą politykę, epidemię lunatykowania - śmiertelnie niebezpieczną dla Dzieci Nocy - spiętrzone problemy wilczego stada i prywatne katastrofy, wiedźma próbuje zachować zimną krew i przeżyć. Nie czas na sen, gdy jej świat płonie!

666 – the number of the beast… Gdybyż to było takie proste i numer wystarczył by wyegzorcyzmować demona! Co zaczęło się w toruńskiej kostnicy, kończy się w piekielnych kręgach. Władający czarną magią sadystyczny psychopata grasujący po ulicach Torunia to zła wiadomość dla Dory Wilk i jej przyjaciół z policji. Jeszcze gorszą jest to, że ci, którzy od wieków powinni być martwi mają się nieźle i czas krwawej zemsty nastał. Mroczne rytuały, tortury, nieskory do zwierzeń Karmazynowy Książe i zdecydowanie zbyt bliski związek z demonami – to tylko kilka spraw, z którymi musi sobie poradzić Dora Wilk.

Nucąc "Burn, burn, burn" Dora podpali świat, by przysmażyć tych, którzy zasłużyli na poznanie ciemnej strony panny Wilk Gdy dawni sprzymierzeńcy pokazują prawdziwą twarz, liczyć można tylko na aroganckiego księcia wampirów... Dora Wilk robi co może, by przestrzegać zasad. Jednak kiedy ktoś uderza w to, co dla niej najcenniejsze, wówczas zapomina o regułach i odbezpiecza broń. Bo tylko idiota nie wie, że dla przyjaciół Dora jest w stanie zrobić wszystko. Varg w niewoli, Fany w tarapatach, a Bruno dostanie to, na co zasłużył. Naprawdę gorący finał przebojowej serii.

Zaczęło się tak, że oglądając w filmie jakąś wyjątkowo krwawą scenę morderstwa, zerknęłam na kremowy wełniany dywan i równie jasną kanapę i powiedziałam do męża: „Trzeba cudu, żeby ktokolwiek zdołał to doprać”. Parsknął śmiechem. A w mojej głowie zaczęła kiełkować postać Babci. Bo gdzie jest zbrodnia, musi być też ktoś, kto wie, jak się schludnie uporać z jej skutkami ubocznymi w postaci ciała i krwawych rozbryzgów na ścianach. Opowiadanie luźno powiązane z Heksalogią o Wiedźmie – akcja rozgrywa się w tym samym uniwersum.

To nie jest typowe opowiadanie ze świata Thornu, oj, nie. To mój z lekka absurdalny żart literacki, który napisałam z okazji swoich urodzin. Jako dziecko uwielbiałam westerny. Najwyraźniej coś z tej miłości przyczaiło się i tylko czekało, by wychylić łebek. Dora Wilk na Dzikim Zachodzie. Thornville, małe miasteczko, w którym żyją obok siebie magiczni, wilki i wampiry. Miron jeździ tam na czarnym mustangu, a Dora nosi na piersi gwiazdę szeryfa. Podczas pracy nad tym tekstem setnie się bawiłam. Moja redaktorka też. Pomyślałam: a niech to, nie mogę przegapić okazji, by zaprosić do Thornville także tych Czytelników, którzy jeszcze nie trafili na to opowiadanie w sieci. Nie godzi się im tego odmawiać. Opowiadanie urodzinowe osadzone w westernowym uniwersum, w którym występują postacie z Heksalogii.